Σωστή συντήρηση για μικρότερη κατανάλωση βενζίνης

Οπως υποστηρίζει και ο παλαιός οδηγός αγώνων και σήμερα ιδιοκτήτης συνεργείου ελαστικών και επισκευής κινητήρων Σπύρος Παππάς, «οικονομική οδήγηση σημαίνει πάνω απ’ όλα σωστή συντήρηση του αυτοκινήτου συνολικά. Λάδια, λάστιχα, φρένα καλό είναι να συντηρούνται κατά τα διαστήματα εκείνα που καθορίζει ο κατασκευαστής».

Για τα λάστιχα «σωστό είναι η πίεση να είναι ελάχιστα πιο πάνω από την ενδεδειγμένη, π.χ. 31 αντί για 30, κι αυτό γιατί η πίεση που αναφέρεται ως ενδεδειγμένη, μετριέται στα εργοστάσια ελαστικών σε συνθήκες, τρόπον τινά, εργαστηριακές και με υπολογισμούς βάσει μέσων όρων βάρους των επιβατών», λέει ο κ. Παππάς. «Στην καθημερινή οδήγηση όμως διαφέρουν σημαντικά τόσο οι συνθήκες του δρόμου όσο και το βάρος που κουβαλά τη στιγμή εκείνη το αυτοκίνητο. Κάθε απώλεια αέρα -ή αζώτου, του οποίου τα μόρια έχουν μεγαλύτερη μεταξύ τους συνοχή και παραμένουν με μεγαλύτερη ευκολία μέσα στα ελαστικά- απαιτεί από τον κινητήρα μεγαλύτερη προσπάθεια και αυξημένη κατανάλωση καυσίμου», καταλήγει.

Οσο για το περιβόητο ζήτημα του σβησίματος του κινητήρα όταν συναντάμε μποτιλιάρισμα, τι πραγματικά συμφέρει; «Αν μιλάμε για τελευταίας “εσοδείας” οχήματα, πολλά από τα οποία διαθέτουν το start & stop σύστημα, τότε το θέμα λύνεται αυτομάτως. Αν όχι όμως, και αν το αυτοκίνητο είναι παλιό (προ του 2000), τότε στοιχίζει περισσότερο να αναβοσβήνει κανείς τον κινητήρα συχνά -φθείροντας ταυτόχρονα και τη μίζα- από το να τον κρατά σε λειτουργία. Αν το όχημα που οδηγούμε είναι τελευταίας τεχνολογίας, καλό είναι να σβήνουμε όταν αντιλαμβανόμαστε μακρά παραμονή σε μικρές αποστάσεις».

Σύμφωνα με τον έμπειρο αυτοκινητιστή, «η λογική οδήγηση, χωρίς απότομες εκκινήσεις και μειώνοντας ταχύτητα όταν πλησιάζουμε σε φανάρια μάς γλιτώνει από περιττή κατανάλωση. Τα κατεβάσματα ταχυτήτων δεν ωφελούν τόσο όσο το να αφήνει κανείς την ταχύτητα που ήδη υπάρχει -ειδικά στις κατηφόρες- στο ρελαντί έως ότου σταματήσει το όχημα εντελώς».

«Οσο για τις ταχύτητες», συνεχίζει ο «μάστορας»: «Αλλάζουμε κατά μέσο όρο στα περισσότερα αυτοκίνητα κυβισμού 1.200-2.000 κ.εκ. στις 2.500 στροφές ανά λεπτό (με ανώτατο σημείο αλλαγής τις 3.000), λαμβάνοντας υπόψη και την κατάσταση του δρόμου (ολισθηρός ή χωμάτινος)». Ισχύει βέβαια και ο κανόνας ότι στα μεγάλα ταξίδια, τα οχήματα μεγαλύτερου κυβισμού καταναλώνουν λιγότερο καύσιμο από τα μικρότερης χωρητικότητας του κινητήρα, αν και τα δύο οδηγούνται στις ίδιες στροφές ανά λεπτό.

Από κει και πέρα, οτιδήποτε μειώνει την αεροδυναμική του οχήματος, όπως τα ανοιχτά παράθυρα ή οι πρόσθετες αποσκευές, καλό είναι να αποφεύγεται. Να μην ξεχάσουμε τα αποκαλούμενα ηλεκτρικά «καλούδια» (κλιματισμός, φορτιστές κ.ά.), τα οποία λειτουργούν με επιπρόσθετη κατανάλωση καυσίμου. Απ’ ό,τι φαίνεται, δηλαδή, όλα εξαρτώνται από το να ξέρουμε τι ακριβώς συμβαίνει στο αυτοκίνητό μας την ώρα που πατάμε το γκάζι, αλλά και από το ότι η σχέση του παπουτσιού μας με το συγκεκριμένο πετάλι πρέπει να μην είναι καταπιεστική, αλλά όσο το δυνατόν πιο… ειρηνική γίνεται.